Cemevleri ibadethane değilmiş. Buna önce Diyanet en sonda Yargıtay karar veriyor. Ama nedense Cemevlerinde ibadetini gerçekleştiren Alevilere sorma ihtiyacını kimse duymuyor. Şimdi sırf birileri Cemevi ibadethane değil herkes camiye gidecek dedi diye Aleviler'de Cemevlerine gitmeyi bırakır zaten Nasıl bir mantık, nasıl bir zihniyettir bu? Biz sizin dini kurallarınıza uymak zorunda mıyız? Anlamıyorum bir Alevi'nin nerede ibadet edeceğine kim neden karar vermek istiyor.
Eskiden beri bu ülkede Alevi köylerine camiler dikiliyor, ezanlar okunuyor. Kimse camiye gitmese de bir imam atanıyor oraya. Alevi vatandaş camiye gitmiyor, Diyanet kendisini temsil etmiyor ama verdiği vergiler Diyanet'e, imama gidiyor. Bu ülkede Ramazan orucu deyince herkes saygı duyuyor ama iş 12 İmam oruçlarına, Muharrem oruçlarına gelince kimsenin saygısı yok. Ben sizin Oruç ayınızda karşınızda bir şey yememek için, rahatsız olmayın diye kırk takla atayım siz benim ne orucuma ne de ibadetime saygı duymayın. Aleviler hakkında her yerde atıp tutun ama karşınıza bir Alevi gelince hemen, benim çok iyi Alevi arkadaşlarım var ben Alevileri çok severim diye kıvırmaya kalkın. Az önce atıp tutuyordun deyince yok beni yanlış anladın, yok benim öyle bir niyetim yoktu de. Oysa ben arkamı dönünce bin tane dedikodumu yapacaksın. Her neyse bu memleketteki riyakarlıkları birilerinin yüzüne vurmaktan bıktım. Ben bıktım ama insanlar riyakarlık yapmaktan bıkmadı.
İşinize gelince biz Alevilerin ibadet haklarını tanıyoruz deyin, yok Alevi Çalıştayı yapın ama sonra hükümete yakın Alevi federasyonları kurup devlet Alevisi yaratmaya çalışın. Nedir arkadaş bu Aleviler size ne yaptı da bu kadar kinlisiniz bize? Tarih boyunca kuyulara atılan, katliamlarla ezilen, sömürülen, topraklarından edilen, Madımak'ta, Çorum'da, Maraş'ta katledilenler hep biziz ama nedense kin duyması gereken bizler nefretten kendimizi arındırmışken toplumda bize hala kin duyanlar var. Hala bu ülkede Aleviliği sapıkça ilişkiler üzerinden tanımlamaya çalışan kültürel bir alt yapı mevcut. Sizce çok mu kolay böyle yaşamak. Senin karşında birileri ensest ilişki vurgusu yaparken, elin ayağın titreyip ne diyorsun lan sen diye bağırmak çok mu hoş bir şey. Biz bunları hâlâ yaşamak zorunda kalırken bir Cemevi'nin ibadethane sayılması bile birilerine fazla geliyor. Kendine Müslüman diyen bir gazete çıkıp, Sivas'ta katledilen aydınlar yanarak ölmedi, kurşunlandı diyor. Hani orada yakılan ateşi, otel önünde toplanan güruhun sevinç gösterilerini her şeyi bir kenara bırakıp bunu savunuyor. Oradaki katil kalabalığı, devleti haklı çıkarmanın peşine düşüyor. Yayınladığı fotoğraflar sahte çıkınca ise pişkin pişkin aynı teraneyi anlatmaya devam ediyorlar. Bazen bizimkiler Sünnilere Yezit soyu deyince kızarım. Ama Akit gazetesinde bizim canlarımıza dil uzatanlara Yezit soyu demekten başka çare de kalmıyor. Böyle bir pişkinlik, böyle bir aymazlık ve haysiyetsiz bir savın ardında ancak Yezidin kafa yapısına sahip insanlar durabilir. Bunun daha başka bir açıklaması yok.
Aleviler fazla bir şey istemiyor. Benim çocuğum mecburi din dersi almak zorunda değil. İstersem ben ona kendi evinde veririm dini bilgisini. Sizin Sünni dini dayatmalarınızı öğrenmek zorunda değil. Cemevinde kendi ibadetimizi yapmak istiyoruz. Yapıyoruz bugün ama İbadethane olmadan kendi imkanlarımızla ayakta Cemevleri. Oysa Camiler devletten ve Diyanetten büyük yardımlar görüyor. Ama işte TBMM'de bir Cemevi açılmasına bile müsaade etmeyen bir zihniyetten ne beklenir. Bu ülkede Alevi-Sünni ayrımı yapmak gibi bir derdim yok. Hayatımda da Sünnilerle hiç bir derdim olmadı. Ama nedense Alevi olduğumu öğrenince benden uzaklaşan çok Sünniye rastladım. Neyse Aleviler'e karşı yapılan haksızlıkları, Alevi-Sünni anlaşmazlıklarına kaydırmanın alemi yok. Ama şu bilinsin ki Aleviler kim ne derse desin Cemevlerinde ibadet yapmaya devam edecek.