Emek'te film izleme şansına nail olanlardan biriyim. İstanbul Film Festivali'ne Emek sayesinde aşık olmuş ve 25. seneden beri sürekli Festivali takip eden biri olarak, Emek'e yapılanlar içimi acıtıyor. Festival izleyicileri için Emek'in ayrı bir yeri vardır. Ne Beyoğlu, ne Sinepop ne de Atlas Emek'in yerini alamaz. Sinemayı salonda izleme alışkanlığı olan biriyim ve doğru söylemek gerekirse hayran olduğum iki salonda bugün kapalı. Bunlardan birisi tabii ki Emek bir diğeri ise Süreyya Operası.
Emek benim için ayrı bir yere sahipti. Ne kadar önemli bir sinema olduğunu Festival zamanlarında anlamak daha kolay. Emek'te film izlerken kocaman bir ailenin içinde hissederdiniz kendinizi. Öyle koltuğunuza oturur saatlerce hiç kıpırdamadan ve rahatsız olmadan filminizi izleyebilirdiniz. Hani Festivalin ara verilmeden film izleme alışkanlığı en çok Emek'te anlam bulurdu. Modern salonlarda olduğu gibi daha çok film göstermek için salonunu bölmeyi ya da daha çok seyirci almak adına seyircisini küstürmeyi göze almayan bir salondu Emek. Severdi seyirciyi Emek, o yaşlı ve yorgun vücudu seyircinin sıcaklığında unuturdu her şeyi. Her Festival baharında gençleşir kendine gelirdi salon. Ve şimdi o salonun kapıları hiç açılmamasına kapanıyor.
Önce Emek yıkım ekibinin Atilla Dorsay'a saldırması ve sonrasında Pazar günü, Emek için salonun önünde toplanan ve sanatçılarında içinde bulunduğu kalabalığa gazlı müdahale, Emek'e veda etmenin zamanının geldiğini gösterdi bize. AKP'lilere göre bina güçlendirilip nedense Emek dördüncü kata taşınacak. Hani Hüseyin Çelik bina AVM olmayacak diyor ama madem sadece bir güçlendirme oluyor neden Emek dördüncü kata taşınıyor? Kimsenin adam akıllı bir cevap vermediği bir soru. Tarihi korumak bir tarihi eseri bir yerden alıp başka bir yere taşımak değildir. O tarihi eseri tarih yapan mekanın kendisidir. O mekandan koparılan bir tarih geçmişinden ve tarihsel öneminden de koparılır. Ama işte AKP'nin tarihi kendince "koruma" saçmalıklarına çoktan alıştık. Kısacası bizim karşımıza hem sahte bir Emek hem de sahte bir C'ercle De Orient ile çıkacaklar. Binanın yıkılmayıp güçlendirileceği söylense de helikopterle çekilen görüntülerde binanın yeniden yapım için yıkıldığı gerçeğini görüyoruz. Daha önce benzer bir proje Demirören tarafından yapılmış ve tarihi bina yeniden yapım tekniği ile tüm tarihsel kimliğini kaybederek alışveriş merkezine çevrilmişti. O zamanlar bu iddiaları reddedenler şimdi yine aynı şekilde Emek ve içinde bulunan binanın yıkılmayacağı iddiasında.
Hüseyin Çelik'in Emek için protesto yapanları terörist olarak tanımlaması ise işin traji komik yanı. İnsanlara göz yaşartıcı bomba ve tazyikli sularla saldıran, gözaltına alan, tekme tokat kelepçeleyen Polis değil ama Emek için bir araya gelen sanatsever kalabalık terörist oluyor. İşte böyle bir ülkede yaşıyoruz biz. İktidarın tekerine çomak sokan herkes terörist ilan edilebilir. İnsanlar göz yaşartıcı bombanın etkisiyle acı içinde kıvranırken su satmayan Mado ise ticaretin ahlakı olmadığı gerçeğini bir kez daha hatırlatmış oldu.
Kısacası şimdiye kadar Emek sinemasında film izleyemeyen yani bunu dert edinenler ne yazık ki bu temel ayrıcalığa sahip olamayacak. Belki olur ya hep beraber yeni açılacak Alışveriş merkezinde tur atarken son çıkan Amerikan filmlerini izlerken oturduğumuz salonun Emek hırsızlığı ile inşa edilmiş olduğu gerçeğini kavrarız. Muhtemelen bu gerçek çoğu kişiyi rahatsız etmez ve son moda koltuklarında sevgilileriyle patlamış mısır yemeye devam ederler. Bizde yarın aynı kader Beyoğlu ve Atlas'ın da başına gelmesin diye dua ederiz. Çünkü bu iktidar anlayışı başta kaldığı sürece elimizden başka bir şey gelmeyecek gibi. Gün geçtikçe daha da güçlenen tüm erkleri elinin altında toplayan bir iktidardan bahsediyoruz. Sanatı gereksiz, sanatçıyı işsiz aylaklar olarak gören bir zihniyetin Emek'e sahip çıkmasını beklemekti en büyük hatamız. Hani olur ya bir şekilde kurtarabilir miyiz hala Emek'i bilmem ama ben şimdiden veda ediyorum bana sinemayı sevdiren bu emektar salona.